19.7.12

Կյանքի նզովքը լքվածին...

Կամա՜ց-կամա՜ց նահանջում է մեգը,
Ու մի նորահույս օրվա մեջ կրկին,
Գտնում է իրեն մոլորված մեկը`
Իրեն հանձնելով օրվա խաղերին...

Ինքը իր հանդեպ խղճահարության
Անիմաստ դրամա, անփոփոխ սցենար,
Անհուշ օրերից սկսված պատմություն
Անվերջ պարտությամբ լճացած պայքար:

Եվ ևս մի օր....

Բազում հարցերի հավերժ թանձրացում
Եվ ծանրացում կասկածների,
Եվս մի խնդիր, որ չունի լուծում,
Եվս մի հյուլե ծախված դարերի....

Հետո նորից կտարածվի մեգը
Ու երազաբեր գիշերվա շեմին
Օրվա քաոսում թափառած մեկը
Հոգնած գլուխը կդնի բարձին....

Ու ինչ-որ մտքեր` մութ ու անմեկին,
Մի պահ կայծ կտան , նորից կմարեն
Այնքան ժամանակ մինչև որ ցրվի շաղը մեգի
Ու հաջորդ օրը իր նոր նզովքը կբերի կրկին....

Օ՜, ինչ դժվար է կյանքից նզովված ապրել աշխարհում.....

No comments:

Post a Comment