Այդ թախիծն աչքերիցդ հեռացրու,
Գիտե՞ս, ինձ համար էլ հեշտ չէ,
Եվ ոչինչ, ոչինչ մի հարցրու,
Ժամանակը կբուժի գուցե:
Ես գիտեմ, այս հանդիպումից էլ
Թերևս ոչինչ չի ստացվի,
Խնդրում եմ գնա՛ քո ճանապարհով
Ու ինձ էլ, ինձ էլ մի տանջիր:
Քեզ թվում է թե հպարտությունի՞ց է,
Որ քայլում ու հետդ չեմ խոսում,
Հպարտությունից չէ, այլ վշտից է,
Որ գլուխս բարձր եմ քայլում:
Չեմ ցանկանում, որ տեսնես իմ վիշտը
Ու դու էլ վշտանաս, գուցե,
Որ մեր հանդիպման բոլոր ճամփաների
Դռնակները վաղուց գոց են….
No comments:
Post a Comment