5.2.12

Առօրեական...

Միտքս ծեր առավ
Պոկվեց ու գնա՜ց...
Չիմացա էլ, թե
Քանի սար անցավ
Ու որտեղ մնաց...
Վազ տվի հետքով
Որ գտնեմ նրան...
Էնքան ման եկա
Որ մոխրամանում
Ծխախոտն այրվեց,
Մնացած մասն էլ
Ցած ընկավ միջից
Ու խալին ծակեց....

No comments:

Post a Comment