«Առանց հանգերի, բայց սրտի չափով....»

                                              Պ. Սևակ

Տեղափոխվում եմ....

Բեռներս կապել,
Նստել նայում եմ...
Ու չեմ հասկանում,
Թե մի բուռ հոգով
Երկու իշաբեռ
Իմ կորուստները
Ո՞նց եմ տանելու...

Գիտե՞ս....

Գիտե՞ս որտեղ են ծնվում որդերը.
Քո ուղեղի մեջ:
Գիտե՞ս ինչով են սնվում որդերը.
Մտքիդ որթերով...
Հետո մնում են որթեր սնամեջ,
Որոնցից հետո ինչ էլ որ անես
Ողկույզ չի կախվի....

Վտանգավոր են որդերը մտքի...

Մտորում....

Հավերժությո՞ւնը...
Պահ է հպանցիկ.
Անցնում է անդարձ՝
Հետո ցույց տալիս
Իր էությունը....

Խաբվածների շքահանդես

Ինձ խաբել եմ ամեն անգամ
Ամեն անգամ ինձ կաշառել,
Որ դու կմնաս մի ամրոց անհաս՝
Ինչքն էլ փորձեն քեզ պաշարել

Ու համբերանք եմ թաքուն պաշարել,
Որ մի օր դուռդ իմ դեմ կբանաս,
Ու անտեր երկրիս ուժը կդառնաս՝
Երեխաներիս մայրաքաղաքը...

Բայց ո՞վ կաշառքով քո դուռը բացեց
Օտար սերերի զորքերի դիմաց
Ու քեզ մի փոքրիկ գյուղակ դարձրեց
Իր գերտերության անկյունում կորած...

2011թ.

Անվերնագիր...

Լռությունդ էրեկ սիրտս կոտրեց,
Չլինելդ էսօր ձեռքերս է կոտրում.
Ո՞ւմ եմ պետք էսպես կոտրած….

ԴԵՌ...

Դեռ արցունքներ ունեմ լալու,

Բախտիս առաջ ծառանալու
Դեռ ուժ ունեմ...
Ու ինչքան էլ հյութս խմեն
Քո ժայռերը՝
Արմատներում
Ծովանալու դեռ ջուր ունեմ...
Դեռ ուժ ունեմ….
Կասկածներս փարատելու…

Ինքնախորհուրդ

Ցավին ընդառաջ
Վազելուց երբեք
Ցավը չի մարի...

Ավելի լավ է
Դառը արցունքով
Անցյալդ ցողիր,

Սիրտդ թուլացրու,
Անձրևդ շնչիր,
Շրջվիր ու գնա...

Ցավը թիկունքում
Հաստատ կմարի
Երբ մենակ մնա...