13.2.11

Անվերնագիր...



Դու մոռացված իմ սեր,
Որպես անտուն թչուն
Այս է քանի տարի
Երազումս ես թռչում...

Դու չգիտես սակայն,
Որ իմ ամա հոգում
Չկա թառելու տեղ,
Այստեղ ծառ չի աճում

Այստեղ ժայռեր են լոկ
Ու արցունքի մի ծով
Այստեղ կարոտներ են
Այստեղ սեր է հանգչում...

Կամա՜ց շարժիր թևերդ
Ու թռիր դու թաքուն
Քանի քնած է նա,
Ու ոչինչ չի լսում....

Չեմ ցանկանում տեսնել
Հարկադրված քո չուն
Դու իմ քաղցր երազ
Ու իմ անտուն թռչուն....

No comments:

Post a Comment