Մեկն էր նա խելառ,
Որը էդպես էլ չհասկացավ
Իր խելառությունը.
Միշտ շիտակ նայեց,
Ու շիտակ տեսավ
Իր կյանքի գծի
Խորդուբորդ ու կոր
Երկարությունը....
Նա մեկն էր խելառ
Իր համառությամբ,
Իր հիվանդագին,
Նախամարդկային
Խելառ պարզությամբ,
Որով վազում էր
Իր երազների հետևից
Համառ,
Ու ընկերների
Ձայնի ուղղությամբ...
Նա մեկն էր խելառ,
Որը հույս ուներ,
Թե միակը չէ...
(Նվիրում եմ ինձ՝ վաղվա կապակցությամբ)
No comments:
Post a Comment