Անֆորմատ շնորհավորանք...

Վերջում ուզում եմ երկու գիշեր չքնած ու քնաթաթախ ուղեղիս զոռ տամ ու մի բան էլ ես ասեմ...

Շնորհակալ եմ, իմ բոլոր ընկերներին, որ հարստացրեցին 2011-ս, որպես հետագա կյանքիս հուշալբոմ, շնորհակալ եմ նաև նրանց ովքեր հեռացան, ու ինչ-ինչ պատճառներով «ստիպված» չեղան մնալ կողքիս, ու ինձ էլ չստիպեցին հանդուրժեմ իրենց ներկայությունը (կորչի՛ պարտադրված ընկերությունը)....
Նրանց բոլորին և Ձեզ՝ ամենքիդ, երջանկությո՜ւն, թող հետայսու Ձեր սրտերը միշտ վառ լինեն, ավելի վառ, քան նոր տարվա տոնածառները...

Սրա մասին չմոռանաք....

Դու, հենց դու....

ամեն օր աշխարհը սարքում ես ըստ քո հայացքի: Աշխատիր, որ տգեղ մտքեր չհաստատվեն այնտեղ, որովհետև քո երջանկությունը դրանից է կախված: Որովհետև դու քեզ պետք է նայես քո ամենաջինջ հայացքով, որովհետև երջանկությունն ի վերջո սեփական ես-իդ հանդեպ դրական գնահատական է, երբ գոհ ես ինքդ քեզանից: իսկ երբ հայացքիդ մեջ տգեղ մտքեր կան պատկերները լղոզվում են = ինքդ ես լղոոզվում:

Մաքրիր հայացքդ: Դա միակ ձևն է աշխարհը գեղեցկացնելու, քանզի քո հայացքն աշխարհին ամեն օր վերափոխում է, ըստ այդմ էլ աշխարհը տվյալ պահին իրեն ուղղված հայացքների արտադրույթն է:
Քո հայացքի պարգևի մեջ անպատմելի գեղեցկություններ կան, որոնք քո բարի կամքին են սպասում, որպեսզի նվիրվեն բոլորին:

Ժպտա:

Դու հրաշագործ ես:

Դու կարող ես փոխել աշխարհը:

Դու պարտավոր ես: